Η ιστορία έχει ως εξής: το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique.
Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ), κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις.
Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να πληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του λαού της χώρας!Στο υπόμνημά της η Ελληνική κυβέρνηση έλεγε "Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση και αν ήταν στη θέση της, θα έκανε το ίδιο"(Yearbook of the Internaional Law Commission, 1980,v.l..,p.25)
Το επιστέγασμα ήρθε με το υπόμνημα που κατέθεσε στο Διεθνές Δικαστήριο ο νομικός εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης το 1938, όπου τόνισε τα αυτονόητα : "Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς το λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατο να πληρώσει μια κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στο λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά το καθήκον του Κράτους είναι να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Απο κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του και έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να ΔΙΑΚΟΨΕΙ Ή ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ!
Γίνε φίλος μας στο facebook για να μη σου ξεφεύγει τίποτα εκεί που η είδηση ξεπετιέται πατώντας "μου αρέσει" εδώ
Με αυτά τα επιχειρήματα το Διεθνές Δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα, δημιουργώντας νομικό προηγούμενο, στο οποίο μάλιστα το 2003 στηρίχθηκε η Αργεντινή και ο πρόεδρος της Νέστωρ Κινχερ, ο οποίος επέλεξε να διαγράψει μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της χώρας του αντί να υποδουλωθεί στο Δ.Ν.Τ.
Οι σημερινοί πολιτικοί μας ηγέτες εφόσον ομολόγησαν ότι δεν διάβασαν το μνημόνιο απο μόνοι τους, ήταν αναμενόμενο και φυσικό επακόλουθο να μη γνωρίζουν και την ιστορία της χώρας και πως έδρασαν πολιτικοί σε ανάλογες περιπτώσεις. Τόσο απλά και εύκολα έβαλαν πάνω απο όλους και από όλα το συμφέρον των διεθνών αγορών και των διεθνών τοκογλύφων. Χωρίς καμία ντροπή και έχοντας ήσυχη τη συνείδηση τους υποθήκευσαν το παρόν και το μέλλον μας υπακούοντας στα μεγάλα αφεντικά τους βάζοντας παράλληλα ταφόπλακα στα όνειρα των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου